Pamięć świnki morskiej

O tym, jak wydajna jest pamięć organizmu, decyduje jakość posiadanych komórek nerwowych. Cecha ta jest uwarunkowana genetycznie, to znaczy przekazywana z pokolenia na pokolenie. Ludzkie neurony otula otoczka mielinowa, dzięki której możliwe jest błyskawiczne i efektywne przewodzenie impulsów elektrycznych. A jak działa pamięć zwierząt domowych?

Świnki morskie mają poziom inteligencji zbliżony do wyniku szczurów. Przewyższają pod względem IQ chomiki, ale znacznie ustępują bystrzejszym psom.

Jednym ze sposobów, w jaki uczą się świnki morskie, jest warunkowanie. To proces polegający na nagradzaniu za pożądane zachowanie. Gryzoń po pewnym czasie zaczyna zachowywać się w określony sposób, bo spodziewa się smakołyka. Pozwala to na nauczenie zwierzaka popisów, takich jak stanie na tylnych nogach albo kręcenie bączków. Zarówno świnki morskie, jak i psy, nie potrafią uczyć się przez modelowanie, co oznacza, że nie naśladują zachowań innych członków stada. Zapamiętują przede wszystkim własne eksperymenty oraz ich efekty.

Co ciekawe, świnki morskie reagują na imię. Moja rozumie także, jak zwracam się do niej per “Zwierzątko”. Świnki morskie przyzwyczajają się do ludzi i ufają im, choć przy pierwszym kontakcie mogą być nieco strachliwe. Potrafią rozpoznać głos, zapach, sposób chodzenia, a nawet wygląd właścicieli. Wyczuwają nastrój człowieka po tonie głosu. Utożsamiają się z rodziną opiekunów, a siebie postrzegają jako pełnoprawnych członków stada.

Pamięć świnek domowych działa świetnie w zakresie rytmu dobowego. Oznacza to, że jeżeli regularnie podajesz śwince pokarm, spodziewa się go ona o konkretnej godzinie i oczekuje na swoją porcję z niecierpliwością. Spóźniony posiłek jest dla zwierzątka stresogenny, dlatego powinniśmy pilnować ustalonych pór karmienia.

Warto wiedzieć, że świnki morskie także mogą doświadczać PTSD – zespołu stresu pourazowego. Zwierzątka do końca życia zapamiętują utratę członka stada związaną z atakiem drapieżnika, który odegrał się na ich oczach. Hodowcy mówią, że ich podopieczni po takim przeżyciu są stale zestresowani i nadwrażliwi na bodźce. Istnieje duża doza prawdopodobieństwa, że świnka morska po traumie nie odzyska stabilności emocjonalnej i pełni szczęścia.